Kukësi e nisi këtë edicion të Superiores me petkun e skuadrës kampione të Shqipërisë. Një titull i fituar në frymarrjen e fundit dhe pa pësuar asnjë humbje teksa disfata e parë erdhi në Gjirokastër pasi blutë e kishin siguruar matematikisht trofeun. Eliminimi ne raundin e dytë të Champions Leagues provokoi disa ndryshime thëlbësore. Pejic u largua dhe trajneri Gjoka u shkarkua. Tekniku i sapo ardhur Mladen Milinkovic i nxitur edhe nga e etja ende e pashteruar e drejtuesve deklaroi se kjo skuadër do të kërkonte triumfin në të 3-ija kompeticionet. Tashmë që kampionati po shkon drejt fundit të gjithë objektivat e fillim sezonit humbën rrugën e së vërtetës po ashtu si Milinkovic që dha dorëheqjen në dhejtor.
Në superkupë me Tiranën ishin bardheblutë që u shfaqën si kampion të vërtetë duke e fituar takimin, megjithëse goli erdhi vetëm në fund. Ecuria në kampionat sidomos në 2 fazat e para i largoi blutë nga ambicia për ta rifituar trofeun, megjithëse në këtë aspekt i duhen dhënë merita absolute Skënderbeut. Ka një fakt interesant që e konfirmon këtë. Kukësi aktualisht ka vetëm 2 pikë më pak se sa kishte në të njëjtën periudhë sezonin e shkuar, por ecuria e korçarëve ka bërë që të kenë një distancë prej 12 pikësh me kryesuesit. Kupa e Shqipërisë ishte shpresa e vetme për të fituar një trofe në këtë edicion, dhe kjo shpresë u zvanit në errësisë. Një eliminim që djeg në palcë, sepse është fakt që Kukësi ka 3 vite që nuk dorëzohet përballë Laçit dhe në 5 sfidat e zhvilluara në këtë sezon ka pësuar vetëm një gol, dhe ai gol e nxorri jashtë kompeticionit. Vendi i dytë është në kasafortë, megjithatë dilema e madhe jo vetëm mes tifozëve por edhe drejtuesve të Kukësit është emëritmi i këtij edicioni, i pranueshëm